پایگاه داده های رابطه ای: از جداول برای ذخیره داده ها و SQL برای مدیریت و دستکاری آن داده ها استفاده کنید.
پایگاه های داده NoSQL: از یک رویکرد غیر جدولی برای ذخیره و مدیریت داده ها استفاده کنید و توسط ساختارهای طرحواره ثابت محدود نمی شوند.
پایگاه داده های شی گرا: داده ها را در اشیا ذخیره می کند و از زبان های برنامه نویسی شی گرا پشتیبانی می کند.
پایگاه داده های گراف: از ساختارهای گراف برای ذخیره و مدیریت داده ها استفاده کنید، به ویژه برای روابط پیچیده مفید است.
پایگاه های داده درون حافظه: داده ها را به جای روی دیسک در حافظه کامپیوتر ذخیره می کند و در نتیجه زمان دسترسی سریعتر را به همراه دارد.
پایگاه های داده توزیع شده: داده ها را در چندین ماشین یا گره ذخیره می کند و مقیاس پذیری و قابلیت اطمینان را بهبود می بخشد.
پایگاه‌های داده سری زمانی: برای مدیریت داده‌های دارای مهر زمانی طراحی شده‌اند که آنها را برای ذخیره و تجزیه و تحلیل داده‌های دستگاه‌های IoT، حسگرها و تراکنش‌های مالی ایده‌آل می‌سازد.
پایگاه داده های ابری: میزبانی شده بر روی پلتفرم های ابری، مقیاس پذیری، انعطاف پذیری و سهولت دسترسی را فراهم می کند.
پایگاه داده رابطه ای چیست؟
این یک نوع سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) است که داده ها را در جداول یا روابط ذخیره می کند. هر جدول نشان دهنده نوع خاصی از داده است و روابط بین جداول با روابط بین داده هایی که در آنها وجود دارد تعریف می شود. داده ها را می توان با استفاده از زبان پرس و جو ساخت یافته (SQL) پرس و جو کرد و دستکاری کرد. پایگاه داده های رابطه ای به طور گسترده ای در کسب و کار و سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا آنها روشی انعطاف پذیر و مقیاس پذیر برای ذخیره و مدیریت مقادیر زیادی از داده ها ارائه می دهند و در عین حال یکپارچگی و سازگاری داده ها را تضمین می کنند.

SQL چیست؟
SQL مخفف عبارت Structured Query Language است. طبق دستورالعمل های ANSI (موسسه استانداردهای ملی آمریکا)، SQL زبان استاندارد برای نگهداری و مدیریت پایگاه داده است. بنابراین، علاوه بر چند تغییر نحوی جزئی، اکثر پرس و جوهای پایگاه داده برای بازیابی، افزودن یا دستکاری داده ها بر اساس نحو استاندارد SQL هستند.

SQL اولین بار در IBM توسعه یافت. با SQL، می‌توانید به راحتی از پایگاه داده برای افزودن، تغییر، به‌روزرسانی یا حذف داده‌ها به زبانی ساده مانند انگلیسی سؤال کنید. شما می توانید از SQL برای مدیریت چندین سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای مانند MySQL، SQL Server، Oracle و MS Access استفاده کنید. با نوشتن کدها و پرس و جوها در SQL، می توانید هر پایگاه داده را همراه با ایجاد طرحواره ایجاد و اصلاح کنید.

SQL Server چیست؟
SQL Server یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه ای قدرتمند است که توسط مایکروسافت توسعه یافته است. بستری برای ذخیره، مدیریت و بازیابی داده ها برای برنامه ها و خدمات مختلف فراهم می کند. SQL Server از SQL، یک زبان برنامه نویسی که برای برقراری ارتباط با پایگاه های داده استفاده می شود، پشتیبانی می کند. این به کاربران اجازه می دهد تا پایگاه داده ها، جداول و نماها را ایجاد، اصلاح و حذف کنند و همچنین عملیات مختلفی مانند پرس و جو، مرتب سازی، فیلتر کردن و پیوستن به داده ها را انجام دهند. SQL Server همچنین ویژگی های پیشرفته ای مانند در دسترس بودن، امنیت و مقیاس پذیری بالا را ارائه می دهد که آن را به انتخابی محبوب برای مشاغل در هر اندازه تبدیل می کند. معمولاً در برنامه های کاربردی وب، هوش تجاری و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده می شود.

MySQL چیست؟
MySQL یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطه‌ای است که در سال 1995 توسعه و منتشر شد. این سیستم توسط MySQL AB توسعه و حمایت مالی شد، که سپس توسط Sun Microsystems خریداری شد که امروزه شما آن را به نام Oracle Corporation می‌شناسید. MySQL ترکیبی از "My" (دختر یکی از بنیانگذاران) و "SQL" است.

MySQL یکی از اولین RDBMS های منبع باز بود که توسعه و راه اندازی شد. در حال حاضر، انواع مختلفی از MySQL وجود دارد. با این حال، نحو اصلی همه تغییرات یکسان است. MySQL که به زبان های برنامه نویسی C و C++ طراحی و نوشته شده است، با تمام سیستم عامل های اصلی (سیستم عامل) سازگار است. این یکی از اجزای اصلی یک پشته نرم‌افزار کاربردی وب متن‌باز بسیار محبوب به نام LAMP است که مخفف Linux، Apache، MySQL، PHP/Perl/Python است.